We laten Azië voor deze reis achter ons en maken ons op voor het eerste westerse land van de reis. Dat zal wel even wennen worden. We vliegen met Qantas van Singapore naar Perth en de service van Qantas is geweldig. Een echte menukaart in het vliegtuig, keuze uit 100 films en oud en jong is hier werkzaam!Als we aankomen in Perth is het 16 graden, dat is even wennen maar we doen een extra trui aan en laten ons afzetten bij een hostel in het centrum. We doen boodschappen want voor het eerst in 5 maanden gaan we zelf koken. Niet meer uit eten, want daar is het te duur voor hier. Lekker een maaltijdsalade en een soepje, dat is lang geleden. De volgende dag maken we een afspraak bij de tandarts. Ray heeft in India een stukje van zijn kies gebeten en dat wilde we niet in Azië laten maken. De volgende dag kan hij om 9 uur terecht! (grappig detail is dat de tandarts uit Azië kwam J) We proberen een camper te regelen in Perth maar alles zit vol in verband met de vakanties in Australië en dus reserveren we geen camper maar een gewone auto waarmee we de westkust van Australië gaan bekijken.

Perth is de saaiste stad die we de hele reis gezien hebben. Er is werkelijk waar niets te zien of te doen. Het dorpje Fremantle ligt op een half uur rijden van Perth en aangezien er in Perth niets te doen is nemen we de trein naar dit dorpje. We lopen wat rond, maar komen al snel tot de conclusie dat dit dorp leeft op mooi weer en als het dus geen mooi weer is (zoals nu) hier ook niets te beleven valt. We gaan snel terug naar Perth en doen wat boodschappen voor de maaltijd van die avond. Die nacht doen we geen oog dicht, we hebben een nieuwe kamer en die grenst aan het spoor. We worden dus ieder uur wakker omdat we het idee hebben dat de trein in onze kamer komt rijden! Ray maakt zich op voor zijn tandartsbezoek en Nandy gaat op zoek naar een computer om een ticket naar het tropische Samoa te boeken. Zo gezegd zo gedaan! Kies gemaakt en ticket geboekt. Die avond gaat Ray naar het concert van Wolfmother, Nandy blijft lekker in het hostel.

Na weer een slechte nacht te hebben gehad nemen we een taxi naar het verhuurbedrijf van de auto die we gaan huren. Dat is als we er eenmaal zijn uiteraard allemaal duurder dan we gedacht hadden in verband met verzekeringen. We doen het toch en nemen de beste verzekering. Stel je voor dat we een kangaroo op de bumper krijgen, leuke foto maar niet echt handig. We krijgen een splinternieuwe auto met slechts 148 kilometer op de teller! Ray moet even wennen aan het links rijden, maar dat gaat al snel goed. We rijden snel de stad uit en zien gelijk dat Perth geen goede reclame is voor de rest van de westkust van Australië. Het is prachtig! Aangezien het lente is in Australië staat alles in bloei en dat levert adembenemende uitzichten op. We rijden de eerste dag naar Cervantes, daar ligt het Pinnacles National Park. Dat zijn stenen uitsteeksels die een zandvlakte vullen. We maken kennis met de Australische manier van natuur bekijken; met de auto! We kunnen met de huurauto door het park (lees zandvlakte) rijden.

Als we op zoek gaan naar een slaapplek heeft de mevrouw van het (enige) hostel nog een stapelbed in de aanbieding die we moeten delen met 2 Duitse meisjes van 19! Ray kan het slechter treffen en dus besluiten we het te doen. We moeten tenslotte toch slapen. Het hostel is van een Nederlandse vrouw en een Engelse man die 23 jaar geleden dit hostel zijn begonnen en het nu te koop hebben gezet. Aan ons de vraag of we het willen kopen. Ook al is de omgeving prachtig en het idee van een eigen hostel wel aantrekkelijk is slaan we dit aanbod toch maar af! We rijden naar de enige supermarkt in het dorp en kunnen nog net 1 minuut voor 6 wat boodschappen halen voor een pasta. We koken in het hostel en gaan vroeg slapen. De volgende ochtend doen we rustig aan en na het ontbijt rijden we rustig via de kustweg naar Gerarldton. Onderweg komen we ongelofelijk mooie stranden tegen en picknicken we aan het strand. In Geraldton checken we een slaapplaats, maar dit is ook al niet om over naar huis te schrijven. Het is een oud pand, het heeft een vieze keuken en er lopen allemaal van die ‘echte’ backpackers. Onze twee Duitse roommates komen we ook weer tegen en aangezien er verder in Geraldton niet zoveel accommodatie is nemen we een kamer die we moeten delen met een Australische jongen. Een jongen uit de buurt van Sydney die naar de westkust is gekomen om werk te vinden dat beter betaald dan werk aan de oostkust. Western Australië is de rijkste staat van Australië en de staat met veel goedbetaald werk.

Kalbarri National Park ligt op ongeveer 4 uur rijden van Geraldton en we nemen de toeristische route langs de kust. Het is prachtig met diepe rotswanden, veel wilde bloemen, witte stranden en prachtige uitzichten. We stoppen op diverse uitkijkpunten en rijden dan naar het dorpje Kalbarri. We checken in bij een hostel en kopen een flesje wijn en een zak chips en gaan op het grasveld bij het strand naar de ondergaande zon kijken! Kijk daar doen we het allemaal voor! De volgende ochtend gaan we hetzelfde grasveldje om te kijken hoe de pelikanen die daar leven gevoerd worden. Leuk om te zien! We stappen vrij snel in de auto, want we hebben nog veel te zien in het National Park en ook een lange rit voor de boeg vandaag. We rijden het park in waar we naar Nature’s Window lopen. De naam zegt het al een soort raam waar je doorheen kan kijken. Mooie natuur en prachtige uitzichten. Na 3 stops rijden we nog snel langs de benzinepomp om er zeker van te zijn dat we genoeg benzine hebben voor de rit naar Shark Bay. Dat is de verzamelnaam voor het schiereiland waar we rijden. Helemaal bovenin ligt Monkey Mia waar je dolfijnen kunt zien die zo dichtbij komen dat je ze bijna kunt aanraken.

Voordat we naar Monkey Mia gaan slapen we eerst een nacht in Denham. We hebben pas een reservering voor Monkey Mia voor de dag erna. Nandy voelt zich niet echt lekker en na een kijkje in het jeugd hostel nemen we een hotel in plaats van de vieze kamer in het hostel. We halen Fish & Chips en eten dat op onze hotelkamer op. We kijken naar de TV en na een warme douche gaan we lekker vroeg slapen. Monkey Mia ligt maar op een uurtje rijden van Denham en na het ontbijt rijden we die kant op. Als we aankomen is het voeren van de dolfijnen al geweest. We checken in en boeken een zeiltocht voor de volgende dag. Als we teruglopen langs het strand zien we de dolfijnen langs de kust zwemmen. Helemaal te gek! De volgende ochtend staan we vroeg op om de dolfijnen van dichtbij te bekijken. Als we aankomen op het strand zien we dat we niet de enige zijn die de dolfijnen willen zien. Veel toeristen, maar ook dolfijnen! Ze worden gevoerd en de dolfijnen zwemmen langs je voeten.In de zee rond Shark Bay woont de grootste populatie Dugongs (zeekoeien) ter wereld en de zeiltocht neemt ons mee naar de Dugongs. De zeiltocht duurt totaal 3 uur en we zien dolfijnen, een grote zee schildpad en natuurlijk Dugongs! We mogen diezelfde middag (gratis) mee om al zeilend de zonsondergang te bekijken. Ray mist ineens Stippie (zeilbootje, die in Nederland door Ray’s vader met liefde verzorgd wordt) en helpt de schipper en de crew met het hijsen van de zeilen en het besturen van de boot!

De dag erna is het alweer tijd om afscheid te nemen van Monkey Mia. We rijden een hele dag terug richting Perth. Aangezien we vroeg in de ochtend gaan rijden zien we veel wildlife. Een grote kangaroo die de weg oversteekt en een Emu met 4 jongen. Onderweg stoppen we voor lunch en af en toe wat te drinken, maar verder proberen we zover mogelijk richting Perth te rijden. Na ongeveer 12 uur rijden komen we ’s avonds rond 7 uur aan in Fremantle (ten zuiden van Perth) en na een rondje te hebben gereden komen we er al snel achter dat alle hostels vol zitten en de wat goedkopere hotels ook. Nandy loopt nog naar het Newport hotel waar ze vraagt of er kamer vrij is, maar al snel blijkt dat de naam van de Pub te zijn J. Eenmaal terug bij de auto staat Ray bij een hotel dat alleen nog een suite heeft. Het is de duurste kamer die we hele reis hebben gehad, maar we besluiten het te doen en daarna ook nog eens lekker uit eten te gaan (niet te luxe, het was maar een pizza/pasta)! De volgende ochtend gebruiken we het internet van de suite en de telefoon om een aantal dingen te regelen. Zo moeten we ons ticket naar Samoa annuleren in verband met de tsunami die daar is geweest en verlengen we de autohuur. We boeken een ticket naar het midden van Australië (Ayer’s Rock) en vervolgens een ticket naar Cairns. Zo das geregeld! Na een heerlijke lunch bij Gino’s (!) rijden we die dag naar het gebied ten zuiden van Perth dat voornamelijk bekend staat door de wijnstreek Margaret River.

We rijden de eerste dag naar het plaatsje Dunsborough en lezen in een reisgids dat we in deze tijd van het jaar walvissen kunnen zien! Cool! Dat willen we graag zien. We boeken een tour voor de volgende dag 14.00 uur. We rijden naar de vuurtoren waar we (zo zei de dame van de plaatselijke VVV) we vanaf de uitkijkpunten ook al walvissen kunnen zien. We lopen naar het uitkijkpunt en zien inderdaad in de verte walvissen. Ze zijn te ver weg om ze echt goed te zien, jammer. Hopelijk morgen dichterbij. Als we teruglopen richting de auto begint het al schemerig te worden. Opeens zien we twee kangaroo’s voorbij springen en daarna nog een paar. Helemaal te gek! We rijden terug naar het dorpje en doen wat boodschappen. We rijden naar het YHA hostel en drinken eerst een wijntje met wat toastjes! The good life! We ontmoeten een echtpaar met hun dochter uit Fremantle; Ian, Geraldine en hun dochter Kathryn. We raken al snel aan de praat, we laten op de wereldkaart onze route zien en Ian vertelt over zijn werk in de Aziatische landen die we bezocht hebben. We slapen niet zo best door een stel jongens die het hostel afbreken. De volgende ochtend nemen we een ontbijtje en komen we Ian en Geraldine weer tegen. Ze bieden ons aan de volgende dag (als we richting Perth terugrijden) bij hun te komen slapen. Ze hebben zelf veel gereisd en weten als geen ander hoe fijn het is om af en toe een in een echt huis te slapen! We staan versteld over de onvoorwaardelijke gastvrijheid en besluiten op het aanbod in te gaan! We nemen afscheid voor nu en vervolgen onze weg naar de haven waar de boot klaarligt om de Humpback Walvis te gaan spotten. We worden met een klein bootje naar de grotere boot gebracht en gaan dan richting open zee. Na 10 minuten varen ziet Nandy twee walvissen in de verte. De schipper gaat er op af en we zien voor het eerst walvissen van dichtbij. Ze zijn zeker 15 meter lang en spuiten iedere keer als ze boven water komen water uit! Wauw!

We rijden, na het walvissen kijken, door de wijnvelden naar het dorpje Margaret River waar we op een camping een chalet hebben gereserveerd. Het is een leuk dorpje en we gaan lekker vroeg naar onze chalet waar we de verwarming aanzetten. Het is hier fris! De volgende ochtend gaan we doen waar we hier voor gekomen zijn; wijn proeven! We hebben al wat research gedaan (in de plaatselijke wijnwinkel) en hebben twee wijnproeverijen uitgezocht. De eerste is Evens & Tate; heerlijke wijn en we kopen twee flessen die we cadeau doen aan Ian en Geraldine. Daarna rijden we naar Driftwood en proeven de heerlijke Sauvingnon Blanc. We nemen afscheid van de wijnvelden en rijden van Margret River naar Fremantle.

Ian en Geraldine wonen in Noord Fremantle en we komen zoals afgesproken rond etenstijd aan. De pannen staan al op het vuur en we komen in een warm en gezellig huis. De bedden zijn opgemaakt voor ons en de handdoek ligt klaar. Wat een gastvrijheid! We drinken een lekker wijntje (Rose) en eten Indisch dat Ian zelf heeft gemaakt. We kletsen en voordat we het weten is het de hoogste tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend worden we wakker als Ian al naar zijn werk is en Geraldine naar de sportschool is. Kathryn ligt nog te slapen en na een lekker douche nemen we een ontbijtje. Geraldine komt terug van het sporten en Kathryn is wakker. We nemen afscheid en bedanken ze nogmaals voor alles. We rijden naar het vliegveld van Perth, tanken de auto vol en leveren die zonder problemen in. We checken in en het is een vreemde gedachte dat we straks bij ‘het’ symbool van Australie staan; Ayers Rock oftewel Uluru!