raynan.reismee.nl

De Trans Siberië Express

We hadden er al veel over gelezen en uiteraard veel over gehoord, maar eindelijk mochten we het zelf gaan beleven. De trein der treinreizen; De Trans Siberië Express.

Op maandagavond ‘s avonds zijn we op de trein gestapt in Moskou. Met de metro van het hotel naar het station en vervolgens een beetje zoeken naar de juiste trein (valt niet mee dat Russisch). Maar uiteindelijk onze coupe gevonden en we konden vertrekken. We zitten in totaal meer dan 7800 kilometer in de trein en als we niet zouden uitstappen zou het een week duren om van Moskou naar Peking te reizen (en er zijn mensen die dat doen!). Tot onze eerste bestemming is het iets meer dan 5100 kilometer in de trein zitten en we kunnen ons er nog niet veel bij voorstellen dat de trein maar blijft rijden en blijft rijden. Onderweg stoppen we op verschillende plaatselijke stations en de stoptijd varieert van 1 tot 20 minuten. Je moet niet te ver van de trein lopen want deze vertrekt zonder dat je daar een signaal voor krijgt. Dikke pech dus als je dan ergens anders bent. Op de stations verkopen locals instant maaltijden die we met het kokende water uit de samovar (warmwater ketel) kunnen maken. Dat is dus ook ons eten voor de hele treinreis. We hebben noodles, koffie, thee, crackers en beleg meegenomen om de dagen in de trein door te komen. En natuurlijk de wodka, slapen we lekker op! Er lijkt geen einde aan te komen. We passeren verschillende landschappen en na het doorkruizen van 5 tijdzones komen we aan in onze eerste echte stop; Irkutsk, midden in Siberië. Het is dan inmiddels vrijdagochtend.

Daar werden we opgewacht door Olga die ons naar Listvyanka heeft gebracht. Dat is het dorpje dat aan Lake Baikal ligt. Lake Baikal is het grootste zoetwater meer ter wereld en heeft een lengte van meer dan 630 kilometer. Wij zitten in een chalet dat prachtig uitzicht heeft op het meer. Lake Baikal is helemaal bevroren en dat levert ons mooie foto’s op. In Listvyanka zelf is niet zoveel te beleven komen we snel achter (zeg maar gerust niets!!). We maken een tocht met een hovercraft over het bevroren meer (helemaal te gek), we lopen over de plaatselijke markt en eten de Omul (plaatselijke vis). In ons Chalet ontmoeten we een stel uit Canada en voordat we het weten is het alweer tijd om te gaan slapen. Wegens het tijdverschil gaat dat wel lukken….

Na wat dagen aan het Baikal meer, waar we wel uitgekeken waren, gaan we op weg naar Irkutsk. Wederom niet zoveel te beleven behalve de huisjes van The Decemberists (die Ray vanwege ‘de band’ graag wil zien J). Na wat lopen door de stad is het opnieuw tijd om aan een treinreis te beginnen en nu naar het mysterieuze Mongolië. Ulaan Bataar, de koudste hoofdstad ter wereld, is onze volgende bestemming. Na uren wachten aan de grens (we weten nog steeds niet waarom het 5 uur moest duren) reden we Mongolië binnen.

Eenmaal aangekomen in Ulaan Bataar stonden er veel mensen met naambordjes, maar geen spoor van onze naam. Even wachten dus, maar na een half uurtje kwam Bert ons halen. Bij Bert zouden we de komende 4 dagen verblijven. Bert, een oude wereldreiziger, is 12 jaar geleden een wereldreis gaan maken en is toen zijn Mongoolse vrouw tegen gekomen. Inmiddels woont hij sinds 2000 in the middle of nowhere samen met zijn vrouw en twee kinderen. Daar waren er tenminste twee totdat wij aankwamen, want zijn vrouw was de avond voordat wij aankwamen bevallen van hun derde kindje. Niets kraamtijd, gewoon alsof er niets gebeurd is weer aan de slag. Het is moeilijk te beschrijven hoe we die dagen hebben beleefd, maar bijzonder was het in ieder geval wel. We sliepen op een bed dat zo hard was als een betonnen vloer, hadden geen stomend water (wassen in de rivier) en licht kregen we door middel van kaarsen. Ik zal maar zwijgen over het toilet!! De eerste avond was Bert dronken vanwege de geboorte van zijn kind (en dronken is echt zacht uitgedrukt!) en de andere dagen hebben we van de omgeving genoten en uiteraard zijn we gaan paardrijden door het Mongoolse landschap.

Na een dag Ulaan Bataar was het hoogste tijd voor ons laatste deel van de Trans Mongolië Express. De reis van Ulaan Bataar naar Peking. Dat was zeker een van de meest luxe coupés die we hadden gehad en we zaten nog geen 5 minuten in de trein toen onze buurman (van twee coupés verder) ons erop wees dat we hem echt moesten helpen met zijn voorraad Wodka waar hij niet doorheen kwam! Aangezien het acht uur ’s ochtends was hebben we even gewacht tot in de middag. De reis was prachtig, door de Mongoolse Gobi woestijn naar de grensovergang. Hier moesten we lang wachten omdat het onderstel van de trein verwisseld moest worden. Het Chinese spoor is minder breed dan het Russische en Mongoolse spoor. De trein gaat dus (terwijl je er nog in mag blijven zitten) omhoog en de wielen worden vervangen. Het lange wachten werd met behulp van onze Finse vriend Seppo (die van de Wodka) en twee Nederlanders (Richard en Esther) een stuk leuker. In verband met de Mexicaanse griep hebben we 10 minuten met een wegwerp thermometer onder onze arm gezeten, gelukkig was er niets aan de hand.

Inmiddels zijn we in Peking en voor zover we het kunnen inschatten gaan we hier een paar te gekke dagen hebben.

PS: bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen!

Reacties

Reacties

Tessa

Wauw, die foto van het meer, echt te gek!
Geniet ervan!

Liefs Tess

Nienke

Wat een avontuur zeg! Ongelovelijk hoe lang die trein er over doet! Jullie zullen wel een zere kont hebben ;-)
Geniet van Peking!
Groetjes!

Irene

Hoi Globetrotters,
Fijn weer iets van jullie te horen. En toppie dat alles prima gaat. Heel bijzonder allemaal. Ik lees het steeds met veel plezier en nieuwsgierigheid.
Hier in Hilversum alles hetzelfde, Nandy. Ze zijn voor Goeroes naar Bali geweest (Nada en Simone) en Roger & Hammerstein is gekocht. Deze week is.wordt/blijft het grijs weer. Veel plezier op de volgende etappe enn ik kijk weer uit naar jullie verhaal.
Liefs, Irene.

Alice Buijs

Hé Nandy,

Wat leuk om te zien waar jullie allemaal naar toe gaan. Ik lees echt met veel plezier jullie verhalen geniet er van.
Groetjes, Alice

Dick

Heerlijk om zo met jullie mee te mogen reizen, en het leest lekker. Wat is de wereld toch mooi!!!

Diddy

HOI,hoi daar!!
Ik ben blij dat we deelgenoot mogen zijn van jullie SUPERREIS!
Ik ben zeeeeer jaloers op al het mooie en natuurlijke dat jullie nu ( en nog gaan) zien.
Veel groeten vanuit een winderig Alkmaar.
Diddy

Yvonne.

Leuk om weer een bericht van jullie te krijgen.
Wat een tijd, om door te brengen in de trein. Dat kan je je bijna niet voorstellen.Heb met je moeder toevallig vanavond gekeken op het werk of er al bericht was.
Leuke fotoos. lekker koud zeker??
Groetjes Yvonne en mama Ada

Mar

Nan! Geweldige belevenissen. Bedankt voor je sms op Rob's verjaardag. Jullie werden gemist, mat name door Sander en Juul en door Bart en Marianne en door Manu en Lex en door ons zelf natuurlijk. Een feestje met jullie d'r bij is leuker! Geniet van je reis, wij genieten van jullie verhalen!
Liefs XXX

Henk en Marijke Gel

Wat een belevenis ga zo door. we houden je pagina in de gaten . veel plezier en goede reis verder dooooeeeeiiii

Henk en Marijke Gel

nog vergeten! het zijn mooie foto's

Joke Kortekaas

Ha Raynan, Wat leuk om jullie belevenissen weer te lezen! Ik was vandaag bij Ineke en Harry en hoorde, dat er weer wat te lezen was. Ik had nl. in het weekend al een paar keer gekeken, want ik vind het zo leuk en vooral omdat mijn "ouwe beestje"het zo pittig binnenhaalt. Maar jullie krijgen van mij geen extra ruimte voor foto's cadeau, want dan trkt ie het niet meer.
En nog even tot slot: Finnen en wodka is een zeer slechte combinatie. Ik heb er veel ervaring mee i.v.m. bootreizen van Zweden naar Finland. Niet echt leuk!!!!
Veel plezier, Joke.

anja

Hoi luitjes,
Wat een verhaal, ik moet er niet aan denken om zolang in een trein te zitten maar dat wisten jullie van te voren en als ik het zo bekijk is het niet voor niets.
Een hele belevenis hoor, zo alles bij elkaar.
Het is erg leuk om steeds jullie verhalen te lezen, ik hoop dat jullie daar tijd voor blijven vinden.
Heel veel groetjes van ons allemaal uit Naaldwijk

Edwin

Wow wat een reis zeg, echt bizar. Dan zijn wij toch echt verwend. Veel plezier in Beijing ik zie de foto van de WaterCube en de Olympic Oval wel bij jullie colgende bericht:)

Anita & Pieter

Hallo Nandy en Ray,

Mooi dat de reis nu goed van start is en dat jullie nu al genoeg hebben meegemaakt om een avondje vakantieverhalen te vullen....dat beloofd nog wat voor de rest van het jaar. Veeeeeeeel plezier, geniet er van en hou ons op de hoogte.

Groetjes,

Anita & Pieter

Nandy

Sorry Edwin, we zijn er geweest maar je kan in het nieuwe verhaal lezen waarom we je helaas geen foto's kunnen laten zien van de Watercube en het Bird's Nest!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!