Op vrijdag 5 juni was het dan eindelijk zover. Vanaf Chengdu vertrekken we per vliegtuig naar het mysterieuze Tibet. Officieel is Tibet onderdeel van China, maar vanaf het moment dat we richting het vliegveld gaan merken we direct dat het niet zomaar een gedeelte van China is. We worden afgezet door onze chauffeur en moeten met het permit in onze hand door de controle. We vliegen over de uitlopers van de Himalaya en hebben een geweldig zicht op de sneeuwtoppen. Eenmaal in Lhasa moeten we lang wachten voordat we het vliegtuig uitmogen. In een vliegtuig dat enkele minuten voor ons is geland denken ze dat er iemand zit die de Mexicaanse griep heeft. Na een klein uur en een koortsmeting verder (we raken eraan gewend) lopen we richting onze gids Kunchok! De eerste dag doen we lekker rustig aan. Lhasa ligt op 3650 meter hoogte en dat is al snel te merken. We duiken dus vroeg ons bed in...

De eerste dag van de tour dachten we dat we om 9 uur naar het Potala Palace gingen, maar dat was 8 uur geworden zonder dat we het wisten. Aangezien de andere mensen van onze groep met de trein waren gekomen hadden we geen contact meer gehad met de groep. En dus waren we te laat…. Dat was een lekker begin J We hebben een leuke groep; Derek uit USA, Marine uit Frankrijk, Julie uit Australië, Tsisiko uit Japan en Paul (geboren in Polen) en Yuki (geboren in Japan) die nu in LA wonen.

Het Potala Palace was het paleis van de verschillende dalai lama’s en is een indrukwekkend gebouw. Het is gebouwd op een berg midden in de stad Lhasa en steekt ongeveer 135 meter boven het dal en de stad uit. Er mogen maar een aantal toeristen per dag in en na het laten zien van ons paspoort (waren we door alle haast eerst nog vergeten!) mogen wij naar binnen. We krijgen een uitgebreide rondleiding van onze gids en na meer dan anderhalf uur staan we weer buiten. Omdat er zoveel restricties zijn moeten de toeristen die naar binnen mogen op een van tevoren besproken tijd naar binnen. Wij hadden dus 9 uur meegekregen. Na het Potala Palace gaan we richting de Jokhang tempel. Deze ligt midden in de stad en is een belangrijke plek in Lhasa. Ook hier zien we de pelgrims met de gebedsmolens die meerdere malen een ronde maken om de tempel. Het is ongelofelijk om te zien hoe deze mensen hun geloof naleven. Sommige pelgrims gaan kilometers met handen en voeten over de grond om uiteindelijk de tempel te bereiken. Het is een magisch gezicht.

De volgende dag (inmiddels zijn we aan de hoogte gewend) staat in het teken van tempels bezoeken. We bezoeken onder andere het zomerpaleis van de dalai lama, de Sera Monastery en de Drepung Monastery. We lunchen met de hele groep en ’s avonds lopen we naar het Potala Palace om te zien hoe deze er in de avond uitziet. Compleet met muziek en licht!

We hebben de vierde dag een lange rit voor de boeg, maar het is het meer dan waard als we na meer dan 5 uur rijden aankomen bij het helderblauwe Namtso Lake. Het Namtso Lake is een van de 3 heilige meren in Tibet en het hoogste zoutwater meer ter wereld. In het Tibetaans betekent Namtso ‘heilig meer’. Het ligt op een hoogte van 4720 meter en dat merken we als we het busje uitstappen. We maken een prachtige wandeling langs het meer een berg op. Daar hebben we een prachtig uitzicht op het blauwe meer en de achterliggende bergtoppen. Na een vermoeiende terugreis gaan we lekker vroeg naar bed. De volgende dag verlaten we Lhasa om vervolgens onze weg te beginnen richting de grens van Nepal. Gyantse is de eerste stop op weg naar de grens en het beloofd een mooie rit te worden. We rijden vandaag door de bergen langs het mooie Lake Yamdrok (ook een van de 3 heilige meren in Tibet) en we hebben een prachtige blauwe lucht. De pas in de bergen is geweldig en dat de chauffeur iedere 20 minuten moet stoppen om zijn auto te vullen met water vinden we helemaal niet erg. Dat geeft ons de tijd om mooie foto’s te maken van de omgeving. Aan het einde van de middag komen we aan in Gyantse waar we gelijk doorrijden naar de Monastry waar de Kumpum stupa staat. We vallen met onze neus in de boter, want 1x per jaar is er een heilige gebeurtenis. Dan rollen ze de levengrote Thangka uit en toevallig is dat de ochtend nadat we aankomen.

De volgende ochtend staan we dus vroeg op om lopend naar de Monastery te gaan. Daar kunnen we samen met de lokale bevolking richting de heilige Thangka lopen. Het is een prachtige wandeling met mensen die weken hebben gelopen om hierbij aanwezig te kunnen zijn. Veel tijd hebben we niet om te blijven, want vandaag rijden we van Gyantse richting Sighatse. Sighatse is niet de meest interessante stad van Tibet. We bezoeken de Tashilunpo Monastery en lopen wat rond in het stadje. Eenmaal in de hotelkamer komt dan eindelijk het verlossende telefoontje uit Nederland. Boris is geboren! En dan een paar uur voordat onze telefoons echt helemaal geen bereik meer hadden. Stukje timemanagement Ing!!

We hebben de afgelopen week meer dan genoeg tempels gezien en maken ons dus op voor het letterlijke hoogtepunt van deze trip; Mount Everest (Basecamp). We rijden lang voordat we de eerste sneeuwtoppen zien en bij iedere berg vragen we of dat de Mount Everest is...en dan ineens als we de hoek omrijden van een bergpas staan we oog in oog met de bergketen van de Himalaya en zien we de Mount Everest voor het eerst. Onze gids maakt ons duidelijk dat het vanaf dit punt nog zeker 6 uur rijden is en ook al lijkt de berg dichtbij we waren er nog lang niet. We rijden en rijden en hebben continu een prachtig zicht op de bergen met de sneeuw.

Na diverse stops met schitterend uitzicht komen we tegen het einde van de middag aan in het Mount Everest Basecamp. We lopen wat rond en gaan dan naar de voet van de Mount Everest. Het is niet te bevatten dat we nu daadwerkelijk op het hoogste punt van de wereld zijn, Tenzij je een bergbeklimmer bent komt je niet hoger dan dit. Het is er koud, maar het zicht op de Mount Everest maakt alles goed. We slapen in een tent gemaakt van Yak wol en als het tijd is om te gaan slapen komt er een vriendelijke Tibetaanse dame ons lekker instoppen met Yak dekens.

De volgende ochtend worden we gebroken wakker. Een droge mond, knallende hoofdpijn, ijskoud en licht in ons hoofd wekt de wekker van Julie ons (we moesten er toch uit!). We stappen onder de Yak dekens vandaan en trekken snel iets aan om de zonsopgang te zien. Het eerste uur is het prachtig, daarna komen de wolken. Na twee instant koffies pakken we onze spullen voor de laatste rit in Tibet. Het mag dan de laatste rit zijn, het is wel de langste. We hebben een rit van 11 uur voor de boeg!! Ondanks het lange rijden is het een leuke dag. We stoppen regelmatig om onder andere te lunchen of gewoon om wat foto’s te maken. Als we aan het einde van de dag (het is dan inmiddels 9 uur ’s avonds) op een bergpas aankomen is er werk aan de weg en kunnen we niet verder. We moeten een uur wachten die we doorkomen met een Duits stel dat we ontmoeten (Chris en Steffie). Rond 23.00 uur komen we aan in ons hostel, het mag de naam hostel eigenlijk niet dragen!!! Een oude, muffe en vieze bende, maar goed morgenavond slapen we in Kathmandu! We vallen snel in slaap.....de laatste nacht in het prachtige Tibet!

Als we rond 7 uur op moeten voelen we de vermoeidheid. Vandaag gaan we Tibet verlaten en gaan we richting Kathmandu (de hoofdstad van Nepal). Eenmaal aan de grens konden we, na een uur wachten, makkelijk de grens overlopen. Nepal en Tibet worden gescheiden door een brug met halverwege een streep. Een visa kopen en natuurlijk nog even met de hand signeren door de Immigration Officer. Vervolgens met z’n 7-en een Jeep gehuurd die ons in 5 uur naar Kathmandu heeft gebracht. Hier hebben we met Paul, Yuki, Marine, Steffie en Chris lekker gegeten om een geweldige trip af te sluiten. Tibet was het hoogtepunt van onze reis tot nu toe!!!