Ayers Rock of de aboriginal naam ‘Uluru’ ligt in het midden van Australië. We vliegen van Perth naar de piepkleine luchthaven van Ayers Rock. Daar hebben we een reservering gemaakt om 1 dag een auto te huren. Dat is allemaal snel geregeld en voordat we het weten zitten we weer in onze huurauto. Vanuit het vliegtuig hebben we ‘m al zien liggen; Ayers Rock!

We rijden eerst naar het hostel waar we die nacht zullen slapen. Er is niet veel in de buurt van Uluru en daardoor liegen de prijzen er niet om. We checken in en leggen wat spullen op onze kamer die we delen met twee andere mensen die niet aanwezig zijn. We zien al snel dat ze Nederlands zijn door het molentje dat op hun nachtkastje staat. We rijden gelijk richting Ayers Rock, het is tenslotte al middag en willen op tijd zijn voor de zonsondergang. We rijden helemaal om de rock heen en stappen meerdere malen uit. Je blijft hier foto’s maken! Na het bezoeken van het visitors centrum, en gelezen te hebben over de aboriginal cultuur, rijden we naar de daarvoor gemaakte parkeerplaats om de zonsondergang te bekijken. Het is prachtig helder en blauw en we zien de kleuren ongeveer iedere 5 minuten veranderen. Iedereen heeft stoeltjes, tafeltjes, toastjes en een wijntje meegenomen om te wachten op het schitterende uitzicht. Het was prachtig! Zodra de zon onder is rijden we langs de supermarkt om boodschappen te doen. We maken een vegetarische pasta en gaan lekker vroeg slapen.

De volgende ochtend gaat de wekker om 5 uur ’s nachts. We willen naast de zonsondergang ook de zonsopgang zien. We nemen snel een douche en stappen in onze auto waar we in het donker Uluru al zien liggen. Zoals alles in Australië met de auto te bereiken is hebben ook hier de Aussies een mooie parkeerplaats gemaakt waar we de zonsopgang met andere vroege vogels kunnen bekijken. Het was mooi, maar zeker minder mooi dan de zonsondergang van de avond ervoor. We rijden richting de voet van de rock en genieten van ons zelf meegenomen ontbijt. Hierna sluiten we aan bij de ‘gratis’ walk met uitleg van een ranger van het National Park. Hij legt ons uit hoe de aboriginals leven en geeft ons wat meer inzicht in de natuur van het gebied. Het was ons al eerder opgevallen aan de westkust van Australië, maar de Aussies zijn nogal chauvinistisch. De ranger legt uit hoe de rots is ontstaan en benadrukt daarbij dat eerst het ontstaan van Uluru was, dan een heeeeeele tijd niets, dan de dinosaurussen en dan pas Adam en Eva. Tuurlijk! En alle Aussies maar ja knikken, wij vonden het meer dan vermakelijk!

Na de wandeling aan de voet van de rots rijden we richting de andere rotsformatie die ‘in de buurt’ van Uluru ligt; Kata Tjuta oftewel The Olga’s! Ook deze rotsen hadden we al vanuit het vliegtuig zien liggen en ook Nandy kon beamen (van haar bezoek aan Australië 3 jaar geleden) dat deze minstens zo mooi zijn als Uluru zelf. We voelen ons ‘King of the Road’ en rijden op ons gemak naar Kata Tjuta met muziek van ‘Empire of the Sun’ op de radio. Wat een goed gevoel!

Kata Tjuta betekent ‘vele hoofden’ in de taal van de aboriginals. Het is een formatie van meer dan dertig rotsen en we maken een korte wandeling richting The Valley of the wind en rijden dan via Uluru, waar we nog een laatste blik op werpen, terug naar het hotel. We lunchen nog wat en rijden dan weer richting het vliegveld. Twee dagen in ‘The Red Centre’ van Australië was zeker de moeite waard. We vliegen van Ayers Rock naar Cairns. Daar gaan we het tropische noorden van Queensland verkennen!