Allereerst iedereen een gelukkig en gezond 2010! We lopen een beetje achter met de verhalen, maar daar werken we aan. Hieronder in ieder geval een nieuw verhaal over onze belevenissen in Nieuw-Zeeland.

We staan vroeg voor de deur bij camper verhuurbedrijf Apollo en rijden (na lang wachten bij Apollo) in de middag naar ons doel voor de eerste dag; Lake Tekapo. Het was een lange dag, maar de weg was prachtig, Besneeuwde bergtoppen en meren zo blauw dat het zeer doet aan je ogen! We checken in op de camping en proberen voor de eerste keer de elektriciteitskabel aan te sluiten. Dat lukt al gelijk niet en de aansluiting is dan ook gelijk stuk. Hmm, dat zit niet mee. We slapen er niet minder om die nacht en de volgende ochtend is het gelukkig mooi weer. We rijden naar de voet van een berg in de buurt waar we na een wandeling van ruim een uur boven op een berg staan waar we een adembenemend uitzicht hebben over Lake Tekapo. We waren tijdens de wandeling naar boven al gewaarschuwd maar het waait heel hard boven op de berg. De meeste mensen komen terug omdat het te heftig is en als we boven staan snappen we wel waarom de meeste mensen terug gingen. We horen van de ranger dat de snelheid van de wind rond de 140 km per uur is. We houden ons dus goed vast en foto’s maken is best lastig als het zo waait. We lopen in een uurtje weer naar beneden en vervolgen onze reis door Nieuw-Zeeland.

Mount Cook is onze volgende bestemming en ook deze weg is adembenemend mooi. Wat een prachtig land is dit! Helderblauwe meren, witte bergtoppen en omdat het lente is staat alles in bloei! We vinden het prachtig. We rijden naar de voet van Mount Cook en hoe dichter we in de buurt komen hoe slechter het weer is. We besluiten om toch daar te blijven en parkeren onze camper op de goedkope DOC camping. Dat zijn campings die door de Department of Conservation onderhouden worden en waar in ieder geval een WC en stromend water is. We kunnen niet veel anders dan in de camper blijven en onszelf inpakken tegen de kou. We kaarten en eten lekker ons zelf gekookte eten. Ook gezellig! De volgende ochtend is het weer niet veel beter, maar we rijden naar het Sir Edward Hillary museum. Dat is een Nieuw-Zeelander die als eerste de Mount Everest beklommen heeft. We bezoeken het museum, bekijken de documentaire binnen en gaan daarna naar de gratis camping aan Lake Pukaki. Hier schijnt de zon en de rest van de middag zitten we dus lekker in het zonnetje en kijken we naar het prachtige uitzicht. Niet te bevatten hoe blauw dit water is. De volgende ochtend hebben we geluk…de lucht is helemaal opgeklaard en we hebben een prachtig uitzicht op Mount Cook. Na het ontbijt rijden we van Lake Pukaki via de dorpen Twizel en Omarama (mooie zweefvliegtuigen) naar onze eindbestemming voor die dag; Oamaru.

In Oamaru zijn we maar met één doel; Pinguïns!! Er zijn hier twee plekken waar we deze leuke beesten kunnen zien en dan ook nog eens twee verschillende soorten! We besluiten om gelijk dezelfde dag de pinguïns al te gaan bekijken. Vaste tijden hebben deze beesten natuurlijk niet om aan wal te komen, maar een indicatie valt wel te geven. We gaan eerst naar de plek waar de Yellow Eyed Pinguïn voorkomt. Dat is een zeldzaam soort, maar we hebben geluk. We zien twee pinguïns op afstand de zee uitkomen en naar hun nest waggelen. En dan is er zomaar een pinguïn heel dichtbij. We kunnen ‘m bijna aanraken! Wat gaaf! Het begint aardig koud te worden als we naar de Blue pinguïns gaan. Daar is het even andere koek, we moeten een kaartje kopen waar we vervolgens op een tribune kunnen kijken hoe 163 Little Blue pinguïns aan wal komen bij zonsondergang. Jammer genoeg mogen we geen foto’s maken omdat de beesten gevoelig zijn voor het flitslicht, maar het is heel leuk om te zien. Als we op de parkeerplaats komen horen we nog verschillen pinguïns in de buurt van de camper. We doen heel zachtjes en zien ze overal. We rijden voldaan naar onze camping. De volgende dag doen we het in de ochtend rustig aan en rijden een uur na check out tijd rustig richting Dunedin. We nemen onderweg de tijd om de prachtige kustweg te zien en stoppen bij de Mouraki Boulders en prachtige witte strandjes. Aan het einde van de middag komen we aan in Dunedin, waar op zich niet veel te beleven valt. Wij zijn er voor onze camper die gemaakt moet worden. De elektriciteitskabel was de eerste dag al stuk en toen kwamen we er ook nog eens achter dat het raam boven het kooktoestel niet open kon. Tijd voor een monteur dus! Die is als wij aankomen al naar huis is en dus zit er niets anders op dan de volgende dag terug te komen. We slapen in de buurt aan het strand en rijden de volgende ochtend vroeg naar de garage. De monteur heeft het binnen 10 minuten gemaakt, maar nu ontbreekt het onderdeel voor het raam nog. Dus maar weer terugkomen de volgende dag. We besluiten de Otago Peninsula op te rijden en we hebben gelezen dat we hier behoorlijk veel wildlife kunnen zien. We rijden naar het einde van de Peninsula waar we naar het Royal Albatros Centrum rijden. De Royal Albatros is één van de grootste albatrossen ter wereld en heeft een spanwijdte van meer dan 3 meter. Helaas zijn de vogels aan het broeden en mogen we niet te dicht in de buurt komen. Jammer, maar we kunnen ze misschien vanaf de parkeerplaats zien vliegen. We lopen nog even en na een kwartier besluiten we weer weg te gaan. We rijden een rondje over het schiereiland en als we een paar uur later besluiten terug te rijden naar het Royal Albatros Centrum zien we ineens een enorme vogel vliegen. Geen twijfel mogelijk; dit is een Royal Albatros. We wachten een uur op de parkeerplaats en zien meerdere enorme albatrossen vliegen. Wat een mooie beesten!

We rijden naar Portobello en zoeken een plaats om te slapen. We parkeren de auto niet want we gaan eerst weer pinguïns spotten. Deze keer geen tribunes en toegangskaartjes, maar een wandeling over het strand waar we eerst voorbij tientallen zeeleeuwen lopen. Wat zijn dat een grote beesten. We komen aan het einde van het strand bij een door de overheid gemaakte hut waaruit we een goed uitzicht hebben over het gedeelte strand waar de Yellow Eyed Pinguïn meestal aan land komt. De Ranger verteld ons nog maar eens dat ze niet altijd aan land komen en dat er gister geen één pinguïn gespot was. Maar, we hebben geluk! Ineens zien we wat springen en komt er een pinguïn uit de zee de rotsen op. Wat een mooi gezicht is het toch! We bekijken de hele wandeling van het mooie beest en lopen dan snel voordat het donker gaat worden terug langs de zeeleeuwen.

De volgende dag staan we vroeg op; vandaag zitten we de hele dag in de auto! We rijden van De Otago Peninsula eerst langs de garage om ons raam te laten maken en dan rijden we naar Te Anau. Dat ligt aan de linkeronderkant van het Zuider eiland van Nieuw-Zeeland en is de plaats die als uitvalsbasis dient voor het Fjorden landschap. Zowel de Doubtful Sound als de Milford Sound zijn vanaf hier makkelijk te bereiken. Wij besluiten alleen naar de Milford Sound te gaan en rijden de dag nadat we zijn aangekomen langs een prachtige weg naar de haven van de Milford Sound. Vanuit hier kunnen we een boottrip maken door het Fjorden landschap. Het weer zit ons niet mee, want het blijft maar regenen. In dit gebied valt per jaar gemiddeld 7 meter regen, niet zo gek dus dat het vandaag ook regent. Als we aankomen bij de boten klaart het al behoorlijk op en we zijn er tenslotte niet voor niets. We boeken een boottocht op een kleine boot en varen om 4 uur de haven uit. Het is een prachtige boottrip en ook al hebben we dan geen geluk met het weer, met de wilde dieren hebben we meer geluk. Dolfijnen, pinguïns, zeehonden en robben, we zien ze allemaal! Aan het einde van de dag rijden we de weg af tot we een goedkope DOC camping vinden waar we in onze camper blijven voor de zandvliegen! Als we de volgende ochtend wakker worden zien we het al; strak blauw! We besluiten terug te rijden en de weg nogmaals te zien nu het weer beter is. En wat een verschil! We maken op precies dezelfde plekken foto’s en kunnen zo mooi vergelijken. We bekijken nogmaals de beroemde Mitre Peak van de Milford Sounds en rijden dan aan het begin van de middag richting Queenstown. Daar komen we aan het einde van de middag aan!

Queenstown staat bekend als de ‘Thrill Seeking’ hoofdstad van Nieuw-Zeeland en als we daar aankomen begrijpen we het wel. Al ver voor Queenstown zien we bruggen om van te bungyjumpen, parachute springers en paraglyders. Bedenk het maar en je kunt het doen hier! Het dorp zelf is het meest toeristische dorp dat we tot nu toe in Nieuw-Zeeland gezien hebben, maar ach we vermaken ons prima. We boeken een tour voor een jetboat de volgende dag en internetten nog wat vanuit de camper! De volgende dag worden we om 12 uur opgehaald en brengt een soort 4-wheel bus ons in 2 uur naar de Shotover rivier in de Skippers Canyon. Hier nemen we de jetboat die over het water scheurt. We varen vlak langs de randen van de canyon en dat natuurlijk allemaal op hoge snelheid. Het was te gek! Na dezelfde rit langs de afgrond komen we weer aan bij onze camping. Morgen rijden we naar Lake Wanaka, deze rit en onze andere belevenissen in Nieuw-Zeeland houden jullie tegoed.