We varen van Picton naar Wellington en de hoop dat het mooier weer gaat worden neemt met de minuut af. Hoe dichter we bij Wellington komen hoe slechter het weer begint te worden. Eenmaal in Wellington regent het hard! Heel hard! We rijden direct naar het museum Te Papa en lopen de rest van de middag in dit prachtige informatieve museum. Als we weer buiten komen zien we dat het droog is en besluiten we een rondje in de stad te lopen. Leuk stadje, maar wij gaan verder rijden naar een rustige plaats. We rijden aan het einde van de middag weg en stoppen onderweg om (heel gezond!) bij McDonalds te eten. Tegen 8 uur ‘s avonds parkeren we de camper op een gratis DOC camping. We hebben al een aardig eind gereden en dat scheelt weer voor de lange rit van morgen. We worden de volgende ochtend wakker van een auto die klinkt alsof hij vastzit! Als we uit het raam kijken zien we een man alleen die vast zit met zijn camper in de dikke laag modder! Ray gaat er snel uit en probeert samen met de man de camper eruit te krijgen. Met behulp van twee Zwitsers lukt het uiteindelijk! Fransman blij! We rijden vandaag richting Tangariro National Park waar we de bekende Tangariro Crossing willen lopen. Dat is een wandeling van 20 kilometer langs vulkanen en blauwe meren. We rijden naar het dorp waar we de bus moeten regelen voor de trekking, maar belangrijker nog waar we de weersverwachting bekijken! Het belooft geen goed weer te worden en de mevrouw van de DOC wijst ons er nog maar eens op dat goed weer wel belangrijk is om te lopen. We besluiten dus dat we morgen niet gaan lopen omdat het weer te slecht is en rijden naar de in de buurt gelegen DOC camping. Daar koken we en gaan we lekker vroeg slapen. De volgende dag is het weer heel slecht. We rijden naar het dorp ‘National Park’ waar we een beetje internetten en een koffie drinken.

De verwachting is dat het de volgende dag iets beter weer gaat worden en dus besluiten we te gaan lopen. We nemen een busje dat ons afzet aan het begin van de trekking. Als we daar aankomen zien we al snel dat we niet de enige zijn die de trekking willen lopen. We beginnen toch met goede moed! In de eerste kilometers hebben we schitterend weer, maar (we waren al gewaarschuwd) zodra we in de buurt van de eerste vulkaan komen slaat het weer binnen 5 minuten totaal om. De mist komt opzetten en de temperatuur neem snel af. We lopen toch door en als we bij de Emerald Lakes aankomen zien we geen hand voor ogen! We lopen door en als we voorbij de Emerald Lakes zijn zien we het weer net zo snel weer verbeteren. We lopen heuvel op weer terug en zien nu de helderblauwe meren wel goed! Prachtig gezicht. Het laatste deel van de 20 kilometer is door een bos en niet het leukste deel van de wandeling. We komen netjes binnen de 7 uur lopen aan en nemen het busje terug naar het stadje. Een prachtige wandeling met alle facetten van het weer!

Van Tongariro National Park rijden we naar Lake Taupo. Onderweg stoppen we verschillende keren en we hebben (omdat het weer goed is) een prachtig uitzicht over het meer. We overnachten niet in Taupo, maar doen er boodschappen en besluiten door te rijden naar Rotorua. Wat ons op het Noordereiland wel opvalt is de drukte in vergelijking met het Zuidereiland. Daar konden we een uur rijden zonder iemand tegen te komen, maar hier is dat andere koek. In Rotorua komen we in de middag aan en zien dat de lucht blauw is. We wagen een bezoekje aan ‘Wai-O-Tapu’, dat is een complex waar het vulkanisme van Nieuw-Zeeland goed te bewonderen is. We ruiken de zwavel al op afstand. We zien de prachtige champagnepool, modderbaden en andere bijzondere natuurverschijnselen. Het is gek om te zien dat de aarde zo borrelt van binnen en dat het hier zo dicht bij de aardoppervlakte te zien is. We mogen op hetzelfde kaartje morgenochtend terugkomen en dus rijden we naar een DOC camping die we in een boekje gezien hebben. Dat blijkt iets langer rijden te zijn dan we dachten en komen uiteindelijk uit op een soort camping aan het water waar we voor heel weinig kunnen staan. Hopelijk weten we de weg nog terug morgenochtend!

De volgende ochtend gaan we dus terug naar het geiserpark. Om half 10 is er een uitbarsting van de ‘Lady Knox’ geiser. We hadden al gelezen dat deze om stipt half 10 zou spuiten en we vroegen ons al af hoe het kon dat de aarde zo op tijd een uitbarsting had. Toen we er zaten kregen we het antwoord! De ranger van het park gooit een soort zeep in de geiser, er ontstaat vervolgens een chemische reactie en daardoor moet de geiser spuiten. Wat een circus en we waren niet de enige! Er was een heuse tribune gemaakt zodat iedereen een goed zicht had op het spektakel. We vonden het amusant om te zien maar zo heeft de natuur het vast niet bedoeld! We maken nog een rond door het prachtige park, maar op een gegeven moment zijn we misselijk van de zwavellucht en besluiten we te gaan!

We rijden door naar een ander park in Rotorua; Te Puia. Dat is een park dat door Maori’s gerund wordt en waar we een ‘echte’ geiser kunnen zien. We krijgen een rondleiding door een Maori, zien de geiser spuiten, zien een kiwi (het beest de Kiwi, niet de vrucht) en wonen een show bij van Maori’s. Leuk om te zien. We besluiten aan het einde van de middag de ‘zwavelgeur’ van Rotorua te verlaten en een stukje buiten het stadje een plekje te zoeken om de camper neer te zetten. Die vinden we op een uitgestorven camping met gratis wifi! En dus zitten we lekker in onze camper te skypen en te internetten. Het is goed weer en dus kunnen we zowel ’s avonds als ’s ochtend lekker in het zonnetje zitten. We rijden de volgende dag dus ook laat weg en dat is ook wel eens lekker. We kijken op de kaart en twijfelen wat te doen, maar we rijden toch naar Coromandel. Dat is een soort schiereiland in het noorden van het Noordereiland. De weersverwachtingen zijn voor deze regio bijzonder goed en dus genieten we van het uitzicht. Het is een prachtig gebied en het weer kan niet beter. We rijden een heel eind de peninsula op en aan het einde van de middag stoppen we bij Hot Beach. Weer zo’n raar natuurverschijnsel! Afhankelijk van het tij kan je hier een kuil graven in het strand en er komt dan heet water naar boven. We dachten eerst dat het een fabeltje was, maar toen we er waren en de kuil hadden heeft Nandy haar voet verbrand. Zo heet was het water! Het is heel raar om op het strand te zitten en in (bijna) kokend water te zitten! We hebben een camping op de hoek en het weer is schitterend en dus genieten we volop van onze campingstoelen en campingtafel! Wijntje, nootjes, toastjes; Life is Good!

De volgende dag rijden we naar Hahei. Daar kunnen we een kanotocht maken naar Cathedral Cove. We kunnen dezelfde middag nog mee met de kanotocht. We maken een werkelijk prachtige tocht, we zien pinguïns door het water springen langs de kano, hebben schitterend weer en als kers op de taart krijgen we een vers gemaakte koffie op een idyllisch strandje. Geweldig! ’s Avonds eten we Fish & Chips met een salade op de camping en vinden het nu al jammer dat we morgen van dit mooie plekje weggaan. De volgende dag rijden we dus naar het dorpje Coromandel zelf. Een klein ouderwets dorpje waar we leuke koffiebarretjes zien. We parkeren de camper, doen een lekkere koffie en parkeren de camper op een camping aan de rand van het dorpje. We zitten lekker voor de camper in de zon en ’s avond gaan we voor het eerst in weken lekker uit eten! Mosselen met verse frieten.

Als we wakker worden zitten we met een dilemma. We willen graag nog naar de Waitomo Cave. Dit is de plek in Nieuw-Zeeland waar we de glowworms kunnen zien en waar we kunnen ‘Black River Raften’. Het enige probleem is dat het van de plek waar we zijn ongeveer 400 kilometen rijden is. We besluiten het toch te doen, we zijn tenslotte niet zo snel weer in Nieuw-Zeeland. Onderweg hebben we vreselijk slecht weer, als we aankomen lopen we naar het loket waar we de raft tocht kunnen boeken. De laatste is net weg, maar ze gaat bellen of we niet toch nog meekunnen. We pakken snel onze zwemspullen in de camper en als we terugkomen mogen we mee! We worden in een wetsuit gehesen en krijgen een helm op met een lampje erop. We rijden naar de grot waar we eerst onze tube (binnenband van een traktor) kiezen. We gaan de grot in en kruipen door kleine ruimtes, springen van een 1,5 meter hoge waterval af met de band en zien waar we voor gekomen zijn; de Glowworms. We moeten allemaal achter elkaar gaan liggen en degene voor je moet je benen vasthouden. Zo worden we als een treintje door de grot geloodst en als we er bijna zijn moeten we de lampjes op de helm uitdoen; WAUW! Een heel plafond met lichtjes! (en dat te bedenken dat het beestjes zijn)

Na de raft douchen we en krijgen we bagels en tomatensoep! Lekker om op te warmen, want het water was best koud in de grot. Onze volgende bestemming is het gebied ten noorden van Auckland en na het bezoeken van het bijbehorende museum over de grotten rijden we alvast een stuk in de richting van Auckland. Rond etenstijd warmen we ons avondeten op (ja, wij koken voor twee dagen) en nemen even een pauze van het rijden. Na het eten besluiten we nog een stuk te gaan rijden en komen uiteindelijk tegen het donker aan in een dorpje ten noorden van Auckland. De camping is al dicht maar we kunnen toch de camper neerzetten. De dag erna rijden we naar de ‘Bay of Islands’. Onderweg komen we nog een Nederlandse winkel tegen waar we komijnenkaas kopen en drop. Lekker! De Bay of Islands is een baai met (je verwacht het al met zo’n naam) een groep eilanden. We hebben de afgelopen maanden al zoveel strandjes en mooie rotsformaties gezien dat de Bay of Island weinig indruk maakt op ons. Het toeristische ‘Pahia’ al evenmin. We rijden naar de andere kant van dit stukje Nieuw-Zeeland en daar zien we de Kauri bomen. Reusachtige bomen die een lengte van meer dan 50 meter en een omtrek kunnen hebben van ongeveer 14 meter.

De laatste dag zetten we de camper neer op een camping in een onbekend klein plaatsje. Maar ze hebben een wasmachine en het weer is goed. We halen de hele camper leeg en wassen alles weer. Morgen moeten we de camper inleveren en we hebben de afgelopen 5 weken meer troep verzameld dan we dachten. We pakken alles in en maken de laatste dingen op. De volgende dag rijden we op tijd richting Auckland waar we nog een tussenstop maken in Muriwai Beach waar een grote kolonie Jan van Gent vogels aan het broeden is. We hebben zoveel wildlife gezien in Nieuw-Zeeland en sluiten dus toepasselijk af met de vogel die we nog niet gezien hadden; de Jan van Gent. We lunchen op een terras lekker in de zon voordat we de laatste kilometers richting Auckland rijden. We leveren de camper net op tijd in en na een lange discussie met de jongen van Apollo krijgen we voor de ongemakken die we hebben gehad toch nog wat geld terug. Dat scheelt weer!

In Auckland waren we 6 weken geleden al geweest, dus voelde het alsof we een soort ‘thuis kwamen’. We boeken een goed hotel dat dezelfde prijs heeft als een privé kamer in een hostel. We hebben een super grote kamer en we genieten van de luxe die de kamer heeft. ’s Avonds eten we bij Squid Row, een restaurantje in de wijk Mount Eden dat we eerder ontdekt hadden. Heerlijke vis met witte wijn! We sluiten een geweldige tijd af in Nieuw-Zeeland en maken ons op voor een nieuw continent; Zuid-Amerika!