Zondag 20 december staat al een lange tijd in onze agenda als de dag dat we naar het mysterieuze Paaseiland vliegen. We nemen om 6 uur in de ochtend de taxi naar de luchthaven van Santiago en vliegen vervolgens in iets meer dan 5 uur naar het kleine eiland. Paaseiland is niet heel groot. Het eiland is 163 vierkante kilometer groot en daarmee te vergelijken met het eiland Texel. Paaseiland is een van de meest afgelegen plekken op aarde. Het vaste land van Chili ligt op zo’n 3900 kilometer. De andere naam voor Paaseiland is Rapa Nui wat in het Polynesisch ‘Grote Rots’ betekent. Dat is het ook, een grote rots midden in de Grote oceaan. Zodra we aankomen op de kleine luchthaven is het al leuk. Er staan dames met zelfgemaakte bloemenkransen en bij de bagageband staat de plaatselijke bevolking om slaapplekken aan te bieden. We regelen al snel een slaapplaats en rijden naar een cabana (huisje) die we voor 7 dagen huren.

De volgende dag gaat Cecilia (de eigenaar van de huisjes) met ons naar de onderkant van het eiland. Daar is een prachtige vulkaan en een soort van dorp met de naam ‘Orongo’. Dit dorp (dat eigenlijk niet meer is dan een aantal bunkers) werd gebruikt tijdens een oud festival. Dan moesten de mannen van het eiland slapen in de bunkers en wachten tot ze een ei hadden gevangen op het voor de kust gelegen kleine eilandje. Degene die als eerste een ei had gevangen mocht zichzelf een jaar lang koning noemen van ‘Rapa Nui’. Dit feest is meer dan 100 jaar geleden afgeschaft en dus is er van Orongo niets anders over dan een plek waar veel toeristen komen kijken. We rijden nog langs een grot en ‘s avonds eten we met onze Duitse buren (Wolfgang en Heide, kan het nog Duitser?) in een visrestaurant.

De volgende dag gaan we de rest van het eiland rond en gaan we de mooiste beelden van het eiland zien. Eerst gaan we lekker naar het strand en als de zon wat minder fel is rijden we naar de 15 Moai’s (zo worden de grote beelden genoemd) op een rij. Het is overweldigend om te zien. Sommige beelden zijn wel 9 meter hoog en als we een foto maken met ons voor de Moai’s zien we pas hoe klein wij zijn (of hoe groot de beelden zijn J)

24 december en vandaag gaan we niet veel doen. We lopen naar het dorp en bellen wat met Nederland. We zien al snel dat de meeste winkels en restaurants dicht gaan. We informeren eens hier en daar en vragen of er op eerste kerstdag iets open is. Alles is dicht en we doen snel wat boodschappen zodat we in ieder geval iets te eten hebben. Aan het einde van de middag eten we wat in het dorp en lopen langzaam terug naar ons huisje. Eenmaal aangekomen in het huisje krijgt Nan een filmpje te zien (hetzelfde filmpje dat inmiddels op deze site staat) en aan het einde van de film vraagt Ray of Nan naar het bekende beeld op Paaseiland wil komen. Het is 10 minuten lopen vanaf ons huisje naar het beeld en eenmaal daar aangekomen staan er waxinelichtjes met daarin een kadootje Nan krijgt nog een filmpje te zien en aan het einde van het filmpje vraagt Ray aan Nan of ze met hem wil trouwen. Uiteraard heeft ze ja gezegd!!! Een huwelijksaanzoek op kerstavond op Paaseiland, dat is niet iets dat we snel zullen vergeten!

De dag erna worden we laat wakker en doen rustig aan. We weten dat alles dicht is met kerst en dus blijven we een beetje bij het huisje. Aan het einde van de middag lopen we naar het dorp waar het echt uitgestorven is. We vinden een leuk (en erg lekker) restaurantje en genieten van ons kerstdiner! We lopen langs een autoverhuur bedrijf en zien dat ze nog een Jeep hebben staan. We informeren eens wat en besluiten de Jeep voor een hele dag te huren. In de net gehuurde Jeep rijden we naar ons huisje en gaan slapen. Het was een leuke kerst, maar het is een rare gedachte om te weten dat er sneeuw ligt in Nederland en wij op het tropische Paaseiland heel mooi weer hebben. Dat is toch een hele andere kerstbeleving. 2^e Kerstdag kennen ze nergens anders op de wereld dan in Nederland en dus is alles in Hanga Rai weer ‘back to normal’. Het is bewolkt als we wakker worden, maar toch besluiten we vandaag het eiland rond te rijden. We hebben de Jeep tenslotte niet voor niets! Als we wegrijden zien we al snel dat het helemaal blauw begint te worden aan de andere kant van het eiland en dus rijden we naar de zon. Wat een geluk!

We rijden eerst nog een keertje naar het prachtige strandje Anakena en genieten van het mooie weer en het lekkere (en super heldere) water! We lunchen op het strand en daarna springen we de auto in en rijden het rondje om het eiland. We komen al snel weer bij het grootste aantal Moai’s op het eiland. (die 15 op een rij) Prachtig! Voor de laatste keer kijken we er nog eens naar en rijden dan naar de berg waar de Moai’s zijn uitgehakt. We zijn hier van de week ook al eerder geweest maar hebben gelezen dat het grootste beeld hier ligt en die hebben we dus niet gezien. Als we er langs rijden ziet Nan ineens het beeld liggen, we rijden erop af en lopen naar het beeld! Het is niet te bevatten hoe de mensen op Paaseiland die kolossale beelden van de vulkaan naar de kust hebben gekregen. Al honderden jaren speculeren wetenschappers hierover en tot op de dag van vandaag hebben ze nog niet een sluitende theorie gevonden. Daarnaast weten ze nog steeds niet of de oorspronkelijke bewoners nu van Zuid-Amerika kwamen of uit de Pacific.

We vervolgen onze weg en scheuren lekker over het eiland. De wegen zijn heel slecht en op sommige plekken kunnen we niet eens van een weg spreken. We rijden langzaam naar het dorp, droppen onze spullen in de cabana, leveren de auto in en gaan bij ons favoriete restaurant op het eiland eten! Op de terugweg lopen we langs de traditionele KariKari show en we besluiten naar binnen te gaan. We zien een uur lang de traditionele dansen van het eiland en zien ook de overeenkomsten met de Maori cultuur in Nieuw Zeeland. Misschien kwamen de oorspronkelijke bewoners van Paaseiland dan toch uit de Pacific? Na afloop lopen we een stukje terug maar zodra we zien dat er tientallen kakkerlakken over straat lopen nemen we lekker de taxi voor het laatste stukje. Op zondag 27 december vliegen we van Paaseiland weer terug naar Santiago. Het was een geweldige week op een geweldig en mysterieus eiland!