Het is alweer 17 februari en we weten inmiddels dat we over iets meer dan een maand weer terug in Nederland zullen zijn. Dat is een rare gedachte als je een jaar weg bent geweest. We zijn inmiddels van Buenos Aires naar de Argentijnse kant van de Iquazu watervallen gevolgen. Om precies te zijn naar het plaatsje met de toepasselijke naam; Puerto de Iquazu. We hebben voor de eerste nacht helaas geen hostel kunnen reserveren en we zeggen dan ook tegen de chauffeur van de Shuttle service dat hij ons bij het STOP hostel kan afzetten. Eenmaal daar aangekomen zien we eigenlijk al dat het niet veel is, maar we hebben geen keuze en dus boeken we een kamer. Als we daar aankomen worden we onpasselijk als we binnenkomen. Het stinkt er naar zweetschoenen en niet een beetje ook. We besluiten toch te blijven! We zetten onze spullen neer en gaan gelijk het dorpje in om een restaurantje te zoeken om iets te eten. Het is al laat als we daarmee klaar zijn en we besluiten dan maar te gaan slapen. Als we onze tanden aan het poetsen zijn zien we ook nog een kikker in de badkamer. Snel dekens over ons heen en proberen te slapen.

Dat slapen is ons slecht gelukt als we ’s ochtends wakker worden. Veel herrie van dronken jongeren en veel lawaai van het verkeer. We zijn dus blij als we kunnen uitchecken en gaan snel (en vroeg) naar ons andere hostel ‘La Strada’. Daar voelt het gelijk een stuk beter. We zetten onze tassen neer en gaan gelijk op pad. Vandaag gaan we naar Brazilië. Dat klinkt als een hele onderneming maar de Iquazu watervallen zijn opgedeeld in twee delen; de Braziliaanse kant en de Argentijnse kant. We hebben gelezen dat we eerst de Braziliaanse kant moeten doen en dus doen we dat braaf! We houden op de grote straat een bus aan en kunnen al snel mee. Eerst moeten we natuurlijk twee keer door de paspoort contoles en daarna brengt de bus ons netjes naar de ingang van het park. We kopen een kaartje waar een bus (een topless dubbeldekker J) ons naar diverse punten brengt. Wij stappen de laatste halte uit waar een wandelpad ons langs diverse uitkijkpunten brengt. Het is echt prachtig en niet te geloven wat een geweld het water met zich meebrengt. We horen op afstand het water al kletteren. We lopen ruim een uur naar het einde van het pad waar je op een loopbrug naar het midden van de watervallen kan lopen (uiteraard wel op een redelijke afstand). We trekken onze moderne poncho’s aan en wagen ons op de natte catwalk. Echt helpen doet de poncho niet want we zijn zeiknat. Ach het droogt snel hier. Aan het einde nemen we de bus terug naar het beginpunt waar de andere bus ons via twee paspoort controles weer in Argentinië brengt. Een prachtige dag en morgen gaan we de Argentijnse kant bekijken.

De meningen zijn nogal verdeeld over welke kant nu mooier is van de watervallen. Het hangt er natuurlijk ook maar vanaf aan wie je het vraagt. In Brazilië zullen ze ongetwijfeld hun kant mooier vinden en dat zullen de Argentijnen op hun beurt zeggen over hun kant van de watervallen. Het blijft een raar gegeven dat middenin een waterval een landsgrens loopt. Wij gaan vandaag zelf bekijken welke kant we mooier vinden. We nemen de lokale bus naar de ingang van het National Park Iquazu in Argentinië. Daar hebben ze geen bus die ons in het park brengt maar een treintje We zitten opgevouwen in het treintje als we en na 3 minuten rijden alweer uit moeten. De Argentijnen hebben een niet logische manier bedacht om je van punt A naar punt B te brengen. We moeten dus drie kwartier wachten op de volgende trein of lopen. We besluiten te lopen en komen ruim een half uur later aan bij ‘The Devil’s Throat’ oftewel de ‘ De keel van de duivel’. We lopen via een loopbrug naar het einde waar we een prachtig overzicht hebben over het vallende water. Het is moeilijk voor te stellen dat je zo lang naar vallend water kan kijken, maar we vermaken ons prima. We maken de andere wandelingen ook nog in het park en hebben daarna echt vanuit alle hoeken de watervallen gezien, gehoord en gevoeld. De Argentijnse kant is wat commerciëler dan de Braziliaanse kant van de watervallen. We wanen ons in een pretpark! Treintjes, broodjes, watervallen en een ijsje toe! Wat wil een mens nog meer? ’s Avonds eten we in het centrum en beginnen we uit te kijken naar Europa. We hebben nog een paar weken voordat we in Europa aankomen en hoe dichterbij we komen hoe meer we naar huis willen. De Iquazu watervallen waren in ieder geval geweldig!!

De dag erna staat we op tijd op om onze vlucht te halen die ons terug brengt naar Buenos Aires. Vanuit daar nemen we gelijk de boot naar Uruguay!